MOOIE VERHALEN
– 24-04-2023 –
Aan tafel met Ton en Carla Groenendijk
‘Ik heb het heel erg naar m’n zin met Bertil, ik ben hem heel erg dankbaar voor hetgeen wat ik nu allemaal kan.’
Het delen van mooie verhalen… Ja wat is dan mooi? Het is een subjectief begrip, want eigenlijk noemen we dit verhaal liever bijzonder, verdrietig en ontroerend, of misschien dekt dat nog steeds de lading niet genoeg?
Op maandagochtend nodig ik Ton en Carla uit om hun verhaal met mij te delen. We beginnen met een kopje koffie, die kopjes koffie zijn inmiddels wel bekend voor Carla. Vervolgens gaan we aan de leestafel terug naar het moment waarvoor we hier aan tafel zitten. Teruggaan naar ‘het moment’, in sommige gevallen bij een mooie herinnering is het fijn om emoties, geuren, muziek, ervaringen, behaalde doelen en ga zo maar door her te beleven. Maar wat kan het ook o zo pijnlijk zijn wanneer één moment ervoor zorgt dat je leven voorgoed op zijn kop staat.
Geëmotioneerd delen Ton en Carla afwisselend en aanvullend hun verhaal vanaf een bijzondere middag in de Kuip, een afscheidswedstrijd van een van de spelers van Feyenoord, de club waar Ton en Carla groot fan van zijn, maar wat ook tevens Carla haar eerste bezoek in de Kuip is. Na afloop van de wedstrijd kampt Carla met heel veel hoofdpijn en gaat ze op tijd naar bed.
Eerst even terug…
Ton is na een meniscus blessure al aan de Oostdijk lid geworden, samen met zijn dochter Brenda sport hij vervolgens jarenlang meerdere keren per week en zijn zij trouwe deelnemers aan de spinning lessen van Bertil. Ton en Carla zijn twee ontzettend sportieve mensen. Van actieve vakanties tot lange fietstochten. Niets is te gek, samen weg en onderweg met de camper totdat zes jaar geleden het noodlot toe slaat wanneer Carla na die beruchte wedstrijd van Feyenoord getroffen wordt door een herseninfarct. ‘Er is heel veel veranderd in ons leven en dat van de een op de andere dag. Carla heeft een week in het ziekenhuis gelegen en is daarna 15 weken in een zorghotel verzorgd en begeleid. Ze kon niet veel meer, niet meer zitten en had zelfs moeite met praten.’
Natuurlijk veranderde er niet alleen voor Carla, maar ook zeker voor Ton heel veel. Bertil sprak Ton geregeld en vroeg of Carla niet eens mee zou willen komen naar Warren’s Sportinstituut. Carla wilde dat in eerste instantie niet. ‘Ik houd niet van de sportschool, al die herrie.’
Bertil gaf aan dat een kopje koffie en een praatje ook al iets zou kunnen zijn om eens mee te beginnen. Carla kende Warren’s Sportinstituut inmiddels al van de welbekende kerstborrels en spinningevenementen, dus het was wel veilig en bekend terrein.
Van het een kwam het ander en zo is Carla, nadat zij een intensieve periode begeleid is door haar fysiotherapeut na een lange vakantie toch bij Bertil in de zaal terecht gekomen.
‘Ik heb het heel erg naar m’n zin met Bertil, ik ben hem heel erg dankbaar voor hetgeen wat ik nu allemaal kan. We hebben een hele moeilijke tijd gehad. Zo fijn dat er ook nog goede mensen bestaan.’
‘Ik heb een hele hoge berg moeten beklimmen.’
Samen met Bertil is Carla begonnen op de hometrainer, de handbike en voor haar arm wordt er gewerkt met elastieken. Carla haar linkerarm blijft soms wat achter. In het begin was haar linkerarm er slecht aan toe, door de frequente fysio begeleiding in het begin van de revalidatieperiode werkt deze arm nog wel maar is het belangrijk dat hij goed in beweging blijft. De woensdagmiddag samen met Bertil is dus inmiddels een vast moment in de agenda geworden van Ton & Carla. Gelukkig komt Ton ook nog steeds samen met zijn dochter sporten op andere dagen in de week. ‘Op maandagochtend is het hier de grootste kroeg van Hellevoetsluis, zo druk!’
Wat dit uiteindelijk toch een heel ‘mooi verhaal’ maakt is dat Carla vertelt dat ze bij Warren’s Sportintituut uit haar isolement komt. Niet alleen de beweging die ze in de zaal krijgt, maar ook het sociale aspect zorgen ervoor dat ze zowel fysiek- als mentaal naar omstandigheden zo fit mogelijk blijft. Deze combinatie is niet alleen voor Carla, maar voor een ieder van essentieel belang.
Bewonderingswaardig hoe liefdevol deze twee mensen met elkaar omgaan en over elkaar spreken. ‘Gelukkig hebben we elkaar’, wordt meerdere keren uitgesproken. Trots hebben ze het ook over hun nieuwe woning en kijken ze uit naar de komst van hun duo-fiets. Met mooie vooruitzichten naar onder andere tripjes binnen- en buiten Nederland hopen we dat wij met Team Warren de komende jaren nog een bijzondere bijdrage kunnen blijven leveren aan de kwaliteit van leven van Ton & Carla.